Κώστας Παναγόπουλος

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ Η Βουλή ήρε την ασυλία του ανεξάρτητου Βουλευτή Νίκου Παπαδόπουλου για την πράξη της Εθνικής Πινακοθήκης κι εμείς αίρουμε - αἴρω, «σηκώνω» - σηκώνουμε το βλέμμα μας προς αυτόν. Πλέον τον κοιτάμε. Ανακαθόμαστε και τον κοιτάμε. Και δεν ενοχλούμαστε ότι μας κρύβει τον ήλιο.  Και είναι σαν να μη λέμε στον Αλέξανδρο: «μικρὸν ἀπὸ τοῦ ἡλίου μετάστηθι». Κάποτε είχα γράψει για το κόμμα Νίκη ότι και ο Ντοστογιέφσκι θα ψήφιζε Νίκη.  Με τον Παπαδόπουλο περιμένω περισσότερα λόγω και της χάρης της Παναγίας που τον στεφανώνει. Μέχρι και ο Διογένης θα ψήφιζε Παπαδόπουλο. Μας διαφεύγει η πολύτιμη συνέχεια του περιστατικού μεταξύ Αλεξάνδρου και Διογένη. Διότι, μπορεί ο Αλέξανδρος να αισθάνθηκε ταπεινωμένος από την παιδαγωγική συμπεριφορά του Διογένη και η συνοδεία του Αλεξάνδρου να κορόιδευε κατόπιν εκείνον τον τρελόγερο, ωστόσο, ο Αλέξανδρος, είπε:  «εγώ, ωστόσο, εάν δεν ήμουν Αλέξανδρος, θα ήμουν Διογένης». Το ίδιο πιστεύω για τον Παπαδόπουλο. Αν δεν ήταν ένας επιτ...