ΝΙΚΗ: Η βουκαμβίλια και το πήδημα
ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ Αλλά, η άλλη πλευρά της ιστορίας, δεν είναι κι εύκολα αναγνώσιμη, ιδιαιτέρως απ’ ανθρώπους που αγαθά παρακολουθούν τις εξελίξεις. Παράπονο έχει μαζευτεί σ’ ανθρώπους που αγαπούν κι αγωνίστηκαν για τη Νίκη. Ίσως προσδοκώντας ένα ανοικτότερο και μεγαλύτερων διαδικασιών 1ο Συνέδριο, το οποίο, απ’ όσο ξέρω, πρώτος εγώ εισηγήθηκα δημόσια. Το εισηγήθηκα χωρίς κανένα συμφέρον μέχρι σήμερα· το ‘χαν κι άλλοι στο μυαλό τους· έγινε· ίσως το ήθελα κι εγώ κατάτι ανοικτότερο, αλλά ξέρω και να κατανοώ ότι είναι πολύ το «πήδημα» εκεί έξω, αν δεν κινηθείς «σφιχτά». * Η Νίκη, αν δεν κινηθεί, προς το παρόν, «σφιχτά», θα την πηδήξουνε. Θα διεισδύσουν βίαια ή κι ήσυχα μέσα της· και θα τη διαλύσουνε. Απλούστερα, ή και δημοσκοπικά, το 90% των ψηφοφόρων της Νίκης, δε χρησιμοποιεί το ρήμα «γαμάω – ώ». Αλλ’ εκεί έξω, σε γαμάνε κάθε μέρα – και, ιδιαιτέρως, στα πολιτικά, σε γαμάνε αλύπητα σ’