Μία αγωνία για το πρώτο Χαίρε
Αχ, ένα λουλούδι. Αχ, ένα κλαδί.
Τα φύλλα του κορμού του άπλωσε ψηλά το άνθος για να κρατηθεί.
Αν είχαμε γνώση του οφέλους, το πώς αρπάζει η Παναγία από τη γκρέμνα, θα είχαμε θεσμοθετήσει αντίστροφες μετρήσεις, όπως σε μεγάλα γεγονότα, μέχρι να ακουστεί το πρώτο Χαίρε.
Θα λέγαμε «ζήτω!». Θα βάζαμε πυροτεχνήματα. Θα ντυνόμασταν κουστούμια την πρώτη βραδιά Παρασκευή, τη μία από τις πέντε.
Mία αγωνία για το πρώτο Χαίρε κι ύστερα μέσα μας μία κάπως ήσυχη αλλά δυνατή, με πυροτεχνήματα γιορτή.
Mία αγωνία για το πρώτο Χαίρε κι ύστερα μέσα μας μία κάπως ήσυχη αλλά δυνατή, με πυροτεχνήματα γιορτή.
Έρχονται οι Χαιρετισμοί.
Κώστας Γ. Παναγόπουλος / Μία αγωνία για το πρώτο Χαίρε
