Ένα χιλιοστό

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

Οι Άγιοι έχουν δόξα στον Ουρανό και θα προβιβάζονται σε δόξα, σε δόξα, σε δόξα· σε χάρι, σε χάρι, σε χάρι, «ατελευτήτως, να πούμε», έλεγε ο Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης.

Εμείς, όμως, δεν ξέρουμε, ότι κι εμείς μπορούμε να προσθέτουμε αιώνια δόξα στους Αγίους, έστω λιγούλα, κι έναν κάθε φορά μικρούλι προβιβασμό απ’ τη μεριά μας και να τους πηγαίνουμε χάριτι Θεού ακόμη πιο κοντά στον Χριστό· εμείς τους Αγίους· και το θέλουν αυτό οι Άγιοι από μας, «το περιμένει ο Άγιος», έλεγε ο Κατουνακιώτης.

«Γιατί, όταν τάζουμε τον Άγιο Νεκτάριο να του κάνουμε μια Λειτουργία, να του κάνουμε αυτό το πράγμα, το περιμένει ο Άγιος. Το περιμένει. Διότι, με τη Λειτουργία τον προβιβάζεις πιο κοντά στον Χριστό (σημ. τον Άγιον). Αν είναι, τώρα, που είναι εκατό βαθμούς στον Χριστό, με τη Λειτουργία τον βάζεις εκατόν δύο. Πιο κοντά! Γι’ αυτό, όταν τάζουμε Λειτουργία, θέλουν να την κάνουμε τη Λειτουργία (σημ. οι Άγιοι)».

Κι ένα κεράκι που βάζουμε στους Αγίους, ένα ευχαριστώ, κι αυτό το παίρνει ο Χριστός για τους Αγίους και τους το βάζει μια σταλίτσα παραπάνω αιώνια δόξα· από μας γι’ Αυτούς.

«Κι ένα κεράκι που τους ανάβουμε, τους υποχρεώνουμε να κάνουν αυτοί ότι ζητάμε, αλλά κι αυτοί όμως (σημ. οι Άγιοι) προβιβάζονται πιο κοντά στον Χριστό».

Ρε, το κεράκι· ρε το ευχαριστώ · κι Αγίους προβιβάζει ένα χιλιοστό. Κι ένα χιλιοστό πιο κοντά στον Χριστό, χαζός είμαι; Θα πάω!

Κ.γ.Π./