Ή πίθηκος ή δάσκαλος
ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ
Ή πίθηκοι ή δάσκαλοι, άλλο δεν είναι του Έλληνα.
Καμιά φορά, ακουμπάει άμα το δεις κι ο πίθηκος το χέρι στο κεφάλι και μοιάζει να φιλοσοφεί, αλλά δεν είναι. Κι άλλη φορά φεύγει ο Έλληνας δάσκαλος για τη δουλειά του το πρωί κι είναι στην τάξη του σήμερα χειρότερος από πίθηκο.
«Για να επιβιώσει σήμερα ένας λαός πρέπει να καλύπτει τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες τρεις προϋποθέσεις: α) να έχει πληθυσμιακό όγκο, β) να είναι φορέας μεγάλης ισχύος, και γ) να είναι κέντρο πρότυπης κουλτούρας. Ο Ελληνισμός επεβίωσε, μολονότι ζούσε από 15 αιώνων μέσα σε πολυεθνικούς κρατικούς οργανισμούς, επειδή ακριβώς εκάλυπτε την τρίτη προϋπόθεση: ήταν το κέντρο μιας κουλτούρας που την ήθελαν και την χρειάζονταν και οι άλλοι λαοί. Σήμερα, όμως; Ο Νέος Ελληνισμός δεν έχει τη δύναμη να σταθεί ισότιμα πλάι στον αρχαίο και στον βυζαντινό πρόγονό του. Σήμερα πρέπει να καταλάβουμε ότι η μοναδική μας δυνατότητα επιβίωσης είναι να ξαναγίνουμε φορείς μιας ιδιαίτερης πνευματικότητος, χρήσιμης και σε μας και στους άλλους λαούς, πρότυπης και δημιουργικής. Δεν έχουμε μέλλον, αν απλώς συνεχίσουμε να δείχνουμε τον Παρθενώνα ή τις ωραίες ακρογιαλιές μας. Δεν έχουμε δυνατότητες ούτε πληθυσμιακής υπεροχής, ούτε άλλου είδους ισχύος. Τέτοιες δυνατότητες άλλωστε δεν είχαμε ποτέ στην ιστορία μας. Ένα μόνο γνωρίζαμε: ήμασταν φορέας πνεύματος. Σε όλους τους άλλους τομείς, είμαστε πίθηκοι της Ευρώπης. Στο πνεύμα υπήρξαμε οι δάσκαλοί της».
Κι επειδή πιάνει νηστεία αύριο μεθαύριο, άιντε να συλλέξουμε άλλα δυο τρία λόγια του:
«Στη χώρα μας, ο περισσότερος λαός μας νηστεύει, κυρίως κατά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Πολυεθνική εταιρεία τα πρώτα χρόνια που είχε έρθει στην Ελλάδα γνώρισε σημαντική μείωση των πωλήσεων της κατά την περίοδο αυτή, γιατί επέμενε να προσφέρει μόνο αρτύσιμα, όπως εμείς τα λέμε, προϊόντα. Όταν όμως είδε ότι οι Έλληνες ανταγωνιστές της γνώριζαν μεγάλη οικονομική και εμπορική επιτυχία προσαρμοζόμενοι στην περίοδο και προσφέροντας και νηστίσιμα προϊόντα ακολούθησε και η πολυεθνική και άρχισε να προσφέρει ανάλογα νηστίσιμα προϊόντα. Όταν μου είπαν το γεγονός αυτό, το θεώρησα μία επιτυχία του πιστού λαού μας έναντι της νοοτροπίας της μαζικοποιήσεως της παραγωγής και μια διδασκαλία προς εκείνους που νομίζουν ότι με τη διαφήμιση μπορούν να ισοπεδώσουν τα πάντα και δεν σέβονται τις ιδιαιτερότητες του κάθε λαού και του κάθε πολιτισμού».
Υπάρχουν χιλιάδες λόγοι του Χριστόδουλου που δεν έμειναν στη μνήμη μας, γιατί έμειναν περσότερο ένα δυο λόγια του για την Πατρίδα, αλλ' αν ανοίξουμε δουλειά καμιά μέρα μ' ένα Γεροντικό του Χριστοδούλου, θα κάνουμε σεφτέ για χίλια χρόνια.
Κ.γ.Π./
